تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام را بیش از این انکار نکنید

jenayat-dokhtaran-500x341

جوانان برای حقوق بشر ایران youth for human rights:iran

۳۱ شهریور ۱۳۹۲: پس از سالها سکوت نهادهای رسمی جمهوری اسلامی، نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها، تجاوز به دختران باکره قبل از اعدام را شایعه دانست. این اولین باری است که یک نهاد رسمی در جمهوری اسلامی علنا درباره این موضوع اعلام موضع می کند.

نهاد یاد شده که مسئولان آن همگی توسط آیت الله خامنه ای انتخاب می شوند، در تمامی دانشگاههای ایران به عنوان نماینده رهبر جمهوری اسلامی فعالیت می کند، در مطلبی که هفته گذشته در وب سایت خود منتشر کردهآورده است: “یکی از ادعاهای ضدانقلاب این است که از آنجایی که در اسلام اعدام دختران باکره ممنوع است، دختران باکره‌ای که به اعدام محکوم می‌شدند را سپاهیان صیغه می‌کردند و بعد از تجاوز و از بین رفتن باکرگی آنها را اعدام می‌کردند! گذشته از اینکه اگر مبنای اعدام‌کنندگان اسلام می‌بود (که به‌خاطرش نتوانند دختران باکره را اعدام کنند) بر مبنای همین اسلام نمی‌توانستند یک دختر را به زور صیغه کنند و باکرگی او را بردارند و روی همین حساب باطل بودن این ادعا ثابت می‌شود.”

در بخش دیگری از پاسخ نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها که به طور وسیعی در خبرگزاری های دولتی و نیمه دولتی ایران منعکس شده، همچنین به بخشی از خاطرات آیت الله منتظری، که در دهه ۶۰، قائم مقام رهبر ایران، آیت الله خمینی بود و بعد به دلیل اختلافات سیاسی، از سوی رهبر وقت کنار گذاشته شد اشاره شده است که “وقتی بحث اعدام‌ها مطرح شد، من اعتراض کردم که در زندان‌ها زنان نیز اعدام می‌شوند. اعدام زن در اسلام بسیار محدود است و دختران را نیز اعدام نمی‌کنند. امام نیز گفت خب به آقایان بگویید دخترها را اعدام نکنند. بعد آمدن این طرف و آن طرف این‌طور وانمود کردند که منتظری گفته دخترها را اعدام نکنید، اول آنها را صیغه کنید و بعد اعدام کنید.”

“عدالت برای ایران” نخستین سازمان حقوق بشری بود که توجه افکار عمومی را به این بخش از خاطرات آیت الله منتظری جلب کرد و در تحقیق خود پیرامون تجاوز و شکنجه جنسی زندانیان سیاسی زن، علاوه بر خاطرات آیت الله منتظری، به اسناد و شواهدمتعدد و غیرقابل انکار، از جمله شهادت زندانیان سیاسی سابق درباره گفته های مسئولان زندان، شهادت خانواده های زندانیان زن که چند روز پس از اعدام عزیزانشان پاسداری با گل، شیرینی و یا مقداری پول به در خانه آنها آمده و اعلام کرده که دخترتان را پیش از اعدام به عقد خود در آورده ام و نیز آیات و احادیث مورد استفاده مسئولان زندان برای توجیه شرعی این امر استناد کرد. نتایج تحقیق “عدالت برای ایران” که دو سال پیش در کتاب “جنایت بی عقوبت” و همچنین اخیرا در فیلم مستند “لحظه های آخر” منتشر شده، ثابت می کند که تجاوز به دختران باکره که به دلیل فعالیت سیاسی خود در دهه ۶۰ اعدام شدند، در پوشش صیغه با پاسداران و ماموران زندان، حداقل در برخی از شهرها و و در دوره های زمانی معین، سازماندهی شده و با اطلاع مقامات بالاتر صورت گرفته است.

به عنوان مثال، پروانه عارف، به یاد می آورد که اسدالله لاجوردی، رییس زندان اوین در یکی از سخنرانی های خود برای زندانیان گفته است که: فکر می کنید باکره اعدامتون می کنیم که برید بهشت؟! نه، باکره اعدام نمی شید!

شایسته وطن دوست نیز شهادت می دهد که حسین موید عابدی، رییس زندان بندرانزلی نیز در جمع زندانیان سیاسی زن اعلام کرده است که : شما درست شنیده اید که ما دختران باکره را اعدام نمی کنیم، کسی که بخواهد اعدام شود باید به عقد یکی از برادرها در بیاید.

سیمین بهروزی نیز در شهادت خود می گوید روحانیونی که برای موعظه زندانیان عادل آباد شیراز می آمده اند در سخنرانی هایشان اشاره می کردند که اگر کسی گناهکار باشد نباید برود بهشت. اما کسانی که باکره هستند می روند به بهشت. شما گناهکارید، باکره هم هستید، اما نباید بروید بهشت. بنابراین به طور غیرمستقیم به ما می فهماندند که ما شما را از این حالت باکرگی در می آوریم که یک راست سرازیر جهنم شوید.

همچنین برخی از زندانیان شهادت داده اند که مسئولان زندان، در توجیه این اقدام، به آیه “بای ذنب قتلت” که مربوط به ممنوع بودن زنده به گور کردن دختران است و یا آیات مربوط به آزاد بودن رابطه جنسی با اسیران جنگی و یا حدیث نبوی با این مضمون که “اگر هر زنی پیش خدای شود، دوشیزگی نابرده، به بهشت شود” استناد می کرده اند.

خانواده های لیلا مولوی اردکانی، اعدام شده در پاییز ۱۳۶۰ در زندان اوین در تهران و ماندانا و میترا مجاوریان، اعدام شده در دی ماه ۱۳۶۰ در مشهد، از جمله خانواده هایی هستند که در دوران عزاداری برای عزیزانشان، پاسداری نزد آنها مراجعه کرده و گل و شیرینی و یا مقداری پول آورده و گفته است که دخترتان پیش از اعدام به عقد یکی از برادرهای پاسدار در آمده است.
و براساس شهادت خانواده های الهه دکنما، اعدام شده در تیرماه ۱۳۶۲ در شیراز و سیما مطلبی، اعدام شده در دی ماه سال ۱۳۶۰ در مشهد، الهه پیش از اعدام روی لباس وسیما روی پاهای خود نوشته بودند که به آنها تجاوز شده است.

“جنایت بی عقوبت”همچنین نشان می دهد که مسئولان قضایی که در دهه ۶۰ مستقیما مسئول صدور و اجرای احکام اعدام برای زندانیان زن بوده اند، تا همین امروز از پاسخگویی درباره موضوع اعدامها و تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام مصون بوده اند. نه تنها هیچ تحقیق رسمی در اینباره در ایران صورت نگرفته بلکه برخی از این مسئولین، هم اکنون در میان عالی ترین مقامات حکومتی هستند. به عنوان مثال، مصطفی پورمحمدی، که در زمستان ۱۳۶۱، زمانی که نخستین گروه زنان جوان در خراسان اعدام شدند و شواهد و گزارشهای متعدد درباره تجاوز به برخی از آنان پیش از اعدام وجود دارد، دادستان انقلاب این استان بوده است، هم اکنون در دولت روحانی، وزیر دادگستری است. همچنین علی رازینی که در همان زمان، حاکم شرع مشهد و صادر کننده تمامی احکام اعدام پس از دادگاههایی چند دقیقه ای و بدون حضور وکیل برای متهمان بوده، هم اکنون معاون حقوقی رییس قوه قضاییه است.

پس از انتشار کتاب “جنایت بی عقوبت” که نسخه هایی از آن، برای رهبر جمهوری اسلامی، رییس جمهور، رییس مجلس و بسیاری از مقامات دیگر با پست ارسال شده است و در حالی که فیلم “لحظه های آخر” نیز طی مدت تنها دو ماه که از انتشار آن می گذرد بیش از ۸۶ هزار بازدید کننده داشته است به نظر می رسد مسئولان جمهوری اسلامی به این نتیجه رسیده اند نمی توانند بیش از این در باره مساله تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام سکوت کنند و سکوت چند ده ساله پیرامون این موضوع، البته با با انکار وقوع آن از سوی مسئولان نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی ایران شکسته می شود.

عدالت برای ایران، یک بار دیگر خاطر نشان می کند که مجموعه دلایل و شواهد منتشر شده پیرامون تجاوز به دختران باکره قبل از اعدام، بیش از آن است که از سوی مسئولان جمهوری اسلامی قابل انکار باشد. ما به روشنگری و آگاهی رسانی درباره این موضوع تا زمانی که یک تحقیق مستقل از سوی نهادهای بین المللی برای روشن شدن حقیقت و تمام حقیقت و پاسخگو کردن آمران و عاملان این سبعیت انجام شود، ادامه خواهیم داد.

متن کامل مطلب وب سایت اداره مشاوره و پاسخ نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها را بخوانید.

بازتاب این متن در برخی از خبرگزاری های دولتی:

خبرگزاری ایسنا: اعدام‌های ۶۷ و ماجرای صیغه کردن دختران اعدامی

خبرگزاری مهر: آیا ازدواج اجباری دختران باکره برای اعدام صحت دارد؟

برای اطلاع از مجموعه اسناد و شواهد پیرامون این موضوع، به صفحات ۳۷ تا ۶۰ جنایت بی عقوبت در این نشانی اینترنتی مراجعه کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره برخی از شواهد و اسناد، فیلم “لحظه های آخر” را ببینید.

بیان دیدگاه

این سایت برای کاهش هرزنامه‌ها از ضدهرزنامه استفاده می‌کند. در مورد نحوه پردازش داده‌های دیدگاه خود بیشتر بدانید.